In de voorstelling Mondo Perfetto presenteert Corpo Máquina’s artistiek leider Guilherme Miotto een mix van golven en impulsen. In de eenvoud van beweging probeert hij een manier te vinden om de gelaagde realiteit waarin de spelers zich bevinden met het publiek te delen. Monumentale gebaren en klanken ontmanteld in stappen en ritmes. Een kerkachtig theater, een plek van rituelen. Waar we samenkomen om te overpeinzen, op zoek naar een pad.
Guilherme treedt zelf op als danser, samen met danseres Julia Nielsen. Percussionist Pedro Paixão speelt Bach live op de marimba. In een open en gedeelde ruimte ontrafelt Mondo Perfetto diep in het lichaam verborgen intenties. Strategie hierbij is om alle elementen in de voorstelling – aanwezigheid, gedachten, verbeelding, dans, muziek – te benaderen als vibraties. Trillingen die ingezet worden om de grenzen waarmee de spelers van elkaar en van de omgeving zijn afgescheiden te bevragen en te vervagen. Zo ontstaat een verlangen tot eenheid binnen een werkelijkheid die we in het dagelijks leven vaak als verknipt en verstrooid ervaren.
Concert-voorstelling Mondo Perfetto creëert een ruimte waarin het publiek zich uitgenodigd voelt om in het hier en nu te zijn, referenties los te laten en de eigen verbeelding te laten spreken.
"De muziek verspreidt zich door de kerk en door de trillingen van de marimba is die ook voelbaar. En dan blijkt dat Bach gewoon ook dansbaar is. Ingetogen, maar soms ook met een feestelijke sfeer. De dansers schudden dan hun introvertie af en bewegen uitbundig en uitgelaten. De voeten komen van de vloer. Voor die tijd schuifelden de dansers vooral, naast elkaar, om elkaar, af en toe steunend op hun tenen. Maar bij een blije Bach-passage gaan zelfs de handen hoog de lucht in.
Waar dansers, muziek en de ruimte elkaar vinden, zo wordt ook de toeschouwer steeds meer onderdeel van een bedwelmende ervaring. Je hoeft je alleen maar over te geven.
Bron: Theaterkrant. Lees de hele recensie hier.